ตอนเด็กๆ ผมใฝ่ฝันมาตลอดว่าอยากออกเดินทางค้นหาโลกกว้าง ด้วยความที่เป็นเด็กที่เกิดและโตในต่างจังหวัด ทุกครั้งที่นั่งรถเข้ามาในกรุงเทพพร้อมกับแม่ จะบอกแม่ทุกครั้งก่อนเดินทางว่าให้ปลุกด้วยเมื่อถึงสนามบินดอนเมือง เพื่อที่จะตื่นมาดูเครื่องบิน ทำให้ไฮไลต์การเดินทางเข้ากรุงเทพซึ่งใช้เวลาร่วม 8 ชั่วโมงของผมในตอนนั้นอยู่ที่การได้นั่งรถผ่านดอนเมืองและได้เห็นเครื่องบินเพียงแค่ไม่กี่นาที (สมัยนั้นดอนเมืองยังเป็นสนามบินหลักของประเทศไทยอยู่ สุวรรณภูมิยังไม่สร้าง) ความรู้สึกในตอนนั้นคือทุกครั้งที่เห็นเครื่องบินก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นว่าการได้เดินทางไปในแต่ละที่ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนนั้นนั้นมันจะสุดแสนวิเศษแค่ไหน
ผมได้นั่งเครื่องบินครั้งแรกตอนอายุ 22 ตอนนั้นนั่งจากดอนเมืองไปเชียงใหม่ ตื่นเต้นมาก เพราะเป็นการบินครั้งแรกและบินคนเดียวด้วย หาข้อมูลในอินเตอร์เนตล่วงหน้านานมาก ว่าขั้นตอนตั้งแต่ซื้อตั๋วเครื่องบินตลอดจนวิธีการต่างๆ ที่สนามบินทำอย่างไร ทำให้หัวใจที่หลงไหลและใฝ่ฝันที่จะเดินทางยิ่งมีประกายมากขึ้นไปอีก จึงเป็นเหตุให้ติดนิสัยชอบหาข้อมูลการเดินทางท่องเที่ยวอยู่ตลอด ไม่ว่าจะเป็นการหาตั๋วเครื่องบินโปรโมชัน การวางแผนการเดินทาง ข้อมูลสถานที่และการจัดการต่างๆ ในระหว่างเดินทาง
หลังจากที่ได้บินครั้งแรกก็รู้สึกได้เลยว่าการเดินทางออกหาประสบการณ์ชีวิตนั้นมันไม่ใช่อะไรที่ยากเย็นเลยหากใจเราคิดที่จะทำ จึงทำให้ผมคิดที่จะเก็บประสบการณ์โดยการออกเดินทางท่องเที่ยวไปในที่ที่เราอยากรู้อยากเห็น ประกอบกับงานที่ทำอยู่ก็ได้เดินทางอยู่เรื่อยๆ ยิ่งทำให้รู้ว่าโลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่และมีประสบการณ์ชีวิตให้เราค้นหาไม่สิ้นสุด และไม่ว่าคุณจะได้อ่าน ได้เห็น หรือได้ยินประสบการณ์ต่างๆ จากใครก็ตาม มันย่อมเทียบไม่ได้เลยกับการที่เราได้ออกเดินทางไปพบและประสบกับมันด้วยตัวเอง
ดังนั้นเก็บกระเป๋าของคุณให้พร้อม สวมรองเท้าคู่โปรดของคุณ พกพาสปอร์ตติดตัว และก้าวเท้าออกไปจากโลกเดิมๆ เพื่อไปค้นพบโลกใบใหม่ โลกที่จะเปลี่ยนความเชื่อของคุณไปตลอดกาล เพราะผมเชื่อเสมอว่า
Moving is living !
Shipy-Ship 